Ανθρωπάκια...
Υπάρχουν κάτι τύποι, που έβγαλαν μερικά φράγκα και θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαίους και τρανούς.
Αυτοί οι "αρχοντοχωριάτες", αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι, στον ελεύθερο χρόνο τους, ασχολούνται με το να χαρακτηρίζουν και να συκοφαντούν.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων, με ύφος αυστηρού κριτή, σπιλώνουν υπολήψεις και προσβάλλουν όσους δεν συμπαθούν και δεν "γουστάρουν".
Είναι αυτοί οι τύποι που δεν έχεις ανταλλάξει ποτέ μαζί τους μια κουβέντα, που δεν έχεις πιει ούτε έναν καφέ, που δεν σε γνωρίζουν παρά μόνο εξ όψεως.
Είναι αυτοί οι τύποι, που φοροδιαφεύγουν και φοροκλέβουν, αλλά μιλούν για κοινωνική ευθύνη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Είναι αυτοί που επιχειρούν να "καταξιωθούν" κοινωνικά, αγοράζοντας πανάκριβα αυτοκίνητα και σκάφη, επιδεικνύοντας τον πλούτο τους και κρύβοντας παράλληλα τη "γύμνια τους".
Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα όσο πολιτικό και κοινωνικό.
Εξάλλου ο καθένας κρίνεται για την παρουσία του, από την ίδια την κοινωνία και όχι από τέτοιου είδους... ανθρωπάκια.
Έχει να κάνει περισσότερο με αυτή την κοινωνική συμπεριφορά του αγενή νεόπλουτου, του ανθρώπου που δεν σέβεται την τιμή και την υπόληψη του άλλου, που δεν διστάζει να εκτοξεύει τις "παπαρολογίες του", προκειμένου να πει κάτι και να προκαλέσει την προσοχή.
Έχω διαβάσει ότι αυτός που κατακρίνει μπορεί και να μην είναι κακός άνθρωπος αλλά ένας αδύναμος χαρακτήρας, ότι φοβάται να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη και να παραδεχτεί τα λάθη, τις αδυναμίες και τις πληγές του και ρίχνει λάσπη στους άλλους.
Το θέμα είναι πως τους αντιμετωπίζεις;
Με το θυμικό και την πιθανότητα να τραμπουκίσεις;
Με την προσφυγή στη δικαιοσύνη;
Με την αδιαφορία;
Ακόμα δεν έχω καταλήξει.
Ελπίζω σύντομα να μου δοθεί η ευκαιρία, να "τρακάρω" έναν τέτοιο τύπο.
Πολύ το θέλω. Ίσως να βρω και την απάντηση.
Υπάρχουν κάτι τύποι, που έβγαλαν μερικά φράγκα και θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαίους και τρανούς.
Αυτοί οι "αρχοντοχωριάτες", αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι, στον ελεύθερο χρόνο τους, ασχολούνται με το να χαρακτηρίζουν και να συκοφαντούν.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων, με ύφος αυστηρού κριτή, σπιλώνουν υπολήψεις και προσβάλλουν όσους δεν συμπαθούν και δεν "γουστάρουν".
Είναι αυτοί οι τύποι που δεν έχεις ανταλλάξει ποτέ μαζί τους μια κουβέντα, που δεν έχεις πιει ούτε έναν καφέ, που δεν σε γνωρίζουν παρά μόνο εξ όψεως.
Είναι αυτοί οι τύποι, που φοροδιαφεύγουν και φοροκλέβουν, αλλά μιλούν για κοινωνική ευθύνη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Είναι αυτοί που επιχειρούν να "καταξιωθούν" κοινωνικά, αγοράζοντας πανάκριβα αυτοκίνητα και σκάφη, επιδεικνύοντας τον πλούτο τους και κρύβοντας παράλληλα τη "γύμνια τους".
Ειλικρινά δεν θα ασχολούμουν αλλά το θεωρώ τουλάχιστον άδικο, αυτοί οι τύποι να κρίνουν και μάλιστα με έναν ιδιότυπο επαγγελματικό ρατσισμό, όχι την πολιτική διαδρομή και δράση αλλά την επαγγελματική ιδιότητα.
Να σου προσάπτουν καταγγελίες για θέματα, που ποτέ δεν έχεις ασχοληθεί.
Να απαξιώνουν, να απειλούν και μετά να...κρύβονται.
Να "δικάζουν", όχι με βάση αυτά που έπραξες ή πράττεις αλλά με οτι αυτοί φαντασιώνονται.
Γιατί προφανώς δεν τους επιτρέπει η εμπάθεια να κατανοήσουν οτι άλλο είναι η πολιτική κριτική και άλλο η συκοφαντία.
Να "δικάζουν", όχι με βάση αυτά που έπραξες ή πράττεις αλλά με οτι αυτοί φαντασιώνονται.
Γιατί προφανώς δεν τους επιτρέπει η εμπάθεια να κατανοήσουν οτι άλλο είναι η πολιτική κριτική και άλλο η συκοφαντία.
Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα όσο πολιτικό και κοινωνικό.
Εξάλλου ο καθένας κρίνεται για την παρουσία του, από την ίδια την κοινωνία και όχι από τέτοιου είδους... ανθρωπάκια.
Έχει να κάνει περισσότερο με αυτή την κοινωνική συμπεριφορά του αγενή νεόπλουτου, του ανθρώπου που δεν σέβεται την τιμή και την υπόληψη του άλλου, που δεν διστάζει να εκτοξεύει τις "παπαρολογίες του", προκειμένου να πει κάτι και να προκαλέσει την προσοχή.
Έχω διαβάσει ότι αυτός που κατακρίνει μπορεί και να μην είναι κακός άνθρωπος αλλά ένας αδύναμος χαρακτήρας, ότι φοβάται να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη και να παραδεχτεί τα λάθη, τις αδυναμίες και τις πληγές του και ρίχνει λάσπη στους άλλους.
Το θέμα είναι πως τους αντιμετωπίζεις;
Με το θυμικό και την πιθανότητα να τραμπουκίσεις;
Με την προσφυγή στη δικαιοσύνη;
Με την αδιαφορία;
Ακόμα δεν έχω καταλήξει.
Ελπίζω σύντομα να μου δοθεί η ευκαιρία, να "τρακάρω" έναν τέτοιο τύπο.
Πολύ το θέλω. Ίσως να βρω και την απάντηση.
