ΜΠΕΡΜΠΕΡΗΣ ΜΩΥΣΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Συνεδρίαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2020
Με αφορμή το θέμα και επειδή στη συνέχεια ακολουθούν και άλλα ομοειδή θα ήθελα να κάνω μια συνολικότερη πολιτική αναφορά σχετικά με τις ΑΠΕ και χωρίς να μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες
Μας απασχόλησε ως κοινωνία αλλά και ως επιτροπή στο παρελθόν και θαρρώ πως πολύ πιο έντονα θα μας απασχολήσει στο μέλλον η πράσινη ενέργεια γι αυτό και νομίζω πως κάποιες θέσεις η και πρακτικές πρέπει να γίνουν ει δυνατόν σαφέστερες.
Υπάρχει σχεδόν καθολική αποδοχή αναφορικά με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και την ευθύνη του CO2 σ αυτή τη διαδικασία
Επίσης σχεδόν συνολικά και τώρα αλλά και παλιότερα ευαγγελιζόμαστε την ανάγκη απεξάρτησης από τον ρυπογόνο άνθρακα και τη στροφή στην πράσινη ενέργεια
Επιμέρους διαφοροποιήσεις έχουν να κάνουν μόνο η με τεχνικά θέματα η με ιδεολογικά ζητήματα για τους φορείς υλοποίησης και ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής ενέργειας
Στην Ευρώπη και στη χώρα μας έχουν τεθεί συναποδεκτοί στόχοι μειώσεις των ρύπων και αλλαγής του ενεργειακού μείγματος
Εδώ μάλιστα έχουν τεθεί και πρωθύστεροι στόχοι έναντι των υποχρεώσεων μας ,όπως η βίαια απολιγνιτοποίηση και χωρίς μέριμνα για μια ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή.
Το περιφερειακό μας συμβούλιο με μεγάλη πλειοψηφία αποφάσισε και ορθώς κατά τη γνώμη μου να αφουγκράζεται σε μεγάλο βαθμό τις απόψεις των τοπικών κοινωνιών αναφορικά με ζητήματα εγκατάστασης ΑΠΕ.
Έχουμε βέβαια και πολλές περιπτώσεις διχογνωμίας στις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς με ότι αυτό συνεπάγεται για τα περαιτέρω.
Έχει βέβαια παρατηρηθεί τελευταία, κυρίως σε θέματα εγκατάστασης ανεμογεννητριών οτι οι τοπικές κοινωνίες και όπως αυτές συλλογικά εκφράζονται να είναι σχεδόν καθολικά απέναντι
Όπου παρατηρούνται φαινόμενα ανά την επικράτεια τα γνωμοδοτικά όργανα να αρνούνται ,οι αποκεντρωμένες διοικήσεις η το υπουργείο να αδειοδοτούν ερήμην και οι κατασκευές να ξεκινούν συνοδεία των ΜΑΤ
Δεν γίνεται να πορευτούμε έτσι, γιατί το ενεργειακό μέλλον είναι μακρύ.
Έχει κατά την άποψη μου να κάνει με διάφορους λόγους, πρώτα και κύρια με λαθεμένο χωροταξικό σχεδιασμό με ελλιπή διαβούλευση αλλά και με λειψή ενημέρωση, όπως βέβαια και με ισχνά οικονομικά κίνητρα για τις τοπικές κοινότητες
Επειδή αν συνεχίσει έτσι και το ρόλο των γνωμοδοτικών οργάνων ακυρώνουμε και κοινωνικές συγκρούσεις δημιουργούνται και το αποτέλεσμα τίθεται υπό αίρεση νομίζω ότι απαιτείται άμεσα η χάραξη μιας νέας κεντρικής πολιτικής σχεδιασμού και μεθοδολογία υλοποίησης
Ένας νέος λοιπόν χωροταξικός σχεδιασμός με βάση τους κανόνες της επιστήμης την ισόρροπη κατανομή των ενεργειακών πάρκων, τις παραγωγικές περιβαλλοντικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες κάθε τόπου, όπως και με εξαντλητικό διάλογο με την κοινωνία για μια ουσιαστικά βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη
Όπως επίσης και με την υπερπροσφορά ΑΠΕ και στο δεκαπλάσιο των στόχων της ζήτησης
Μέχρι τότε ας αφουγκραστούμε τις τοπικές κοινωνίες όπως αυτές εκφράζονται κύρια μέσα απ΄ τα εκλεγμένα όργανά τους καθώς βέβαια και περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς και αναλογικά με το ειδικό τους βάρος και χωρίς βέβαια να απεμπολούμε την αυτονομία του ρόλου μας…
Η καθολική άρνηση είναι μια προσωρινά λυτρωτική λύση για τους εμπλεκόμενους θεσμικούς, μεσομακροπρόθεσμα όμως ατελέσφορη.
Είναι ένα θέμα που τα επόμενα χρόνια θα το έχουμε διαρκώς μπροστά μας και μάλιστα κλιμακούμενο σε ένταση, γι΄ αυτό ίσως απαιτούνται σαφείς κανόνες και μια πιο ξεκάθαρη ενεργειακή πολιτική.
