ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΦ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΑΕ
Η Ευρυτανία ΑΕ ιδρύθηκε το 1978, με κύριο μέτοχο την κρατική τότε Αγροτική τράπεζα και επ΄ αγαθών διακηρύξεων, για την ανάπτυξη της Ευρυτανίας.
Στην όλη της πορεία βέβαια αποτέλεσε ακραίο δείγμα κακοδιαχείρισης και πελατειακών σχέσεων. Ενσάρκωσε όλες τις παθογένειες του μεταπολιτευτικού κράτους λειτουργώντας θεωρητικά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ουσιαστικά όμως με ότι στρεβλό και από το ιδιωτικό και από το δημόσιο.
Να της πιστώσουμε, σε όλη την πορεία της, τη διαχείριση του αγροτουρισμού προγράμματος την περίοδο 1990-1993.
Δεν ξέρω αν πρέπει να της χρεώσουμε ή να της πιστώσουμε ότι αποτέλεσε και φυτώριο Δημάρχων, Νομαρχών, Βουλευτών και άλλων κομματικών παραγόντων.
Στη διάρκεια του βίου της απέκτησε και δυο θυγατρικές την ΠΥΒΕ ΑΕ και το Χιονοδρομικό κέντρο Καρπενησίου.
Η ΠΥΒΕ ΑΕ έχτισε ένα εργοστάσιο με προοπτική την παραγωγή καύσιμης μπρικέτας. Νομίζω ότι πρέπει να είναι το μοναδικό εργοστάσιο στον πλανήτη που δεν έβγαλε ούτε 5 δράμια παραγωγής. Σ αυτό το κτήριο σήμερα σταλίζουν τα πρόβατα της Βούλπης.
Η δε άλλη θυγατρική της Ευρυτανίας, το χιονοδρομικό Καρπενησίου βρίσκεται μονίμως σε κατάσταση νεκροφάνειας και δημιουργώντας διαρκώς χρέη.
Μέσα από μια διαρκή παραλυτική διαδικασία το 2004 η Ευρυτανία ΑΕ πέρασε στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αυτή η ομάδα σωτηρίας το 2008 τσαλακώνοντας κάθε έννοια μικρό ή μακροοικονομίας πήρε δάνειο 5 εκατ. από το Ταμείο Παρακαταθηκών για να πληρώσει δεδουλευμένα και προμηθευτές και στη συνέχεια ουσιαστικά να κλείσει την επιχείρηση και με τα ψάρια στη λίμνη, μια απ τις δραστηριότητες της εταιρείας, να πεθαίνουν από την έλλειψη τροφής.
Δάνειο που πληρώνει σήμερα η ΠΕ Ευρυτανίας και θα πληρώνει για πολλά χρόνια ακόμη.
Από το 2008 και μέχρι πρότινος και απ όσο ξέρω τα πάντα λίμναζαν και άπαντες σφύριζαν αδιάφορα, ούτε καν οι απλές και υποχρεωτικές διοικητικές ενέργειες που επιβάλλεται στο καθεστώς των ανώνυμων εταιριών και χωρίς συνέπειες.
Για όλα αυτά ουδέποτε και από κανέναν δεν ζητήθηκε ένας απολογισμός και ο καταλογισμός μιας κάποιας ευθύνης η έστω μια διατύπωση μιας δημόσιας αυτοκριτικής.
Τίθενται βέβαια διάφορα ερωτήματα και θα παρακαλούσαμε για τις αντίστοιχες απαντήσεις.
1. Πότε επιτέλους αναμένεται η ολοκλήρωση των διαδικασιών εκκαθάρισης της επιχείρησης?
2. Υπάρχει μια κατ' αρχήν εκτίμηση κόστους για το οριστικό της κλείσιμο?
3. Τι γίνεται με τους εργαζόμενους της εταιρείας, που θεωρητικά εξακολουθούν να παραμένουν ενεργοί; Θα πάρουν τις αντιστοιχούσες αποζημιώσεις τους ως απολυόμενοι?
Προφανέστατα, σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητούμε τη μεγάλη σπουδαιότητα του κέντρου για την τοπική οικονομία και όχι μόνο.
Θα θέλαμε όμως μια εικόνα της διοικητικής κατάστασης καθώς και των οικονομικών στοιχείων της εταιρίας και με βάση ποια τεχνοοικονομικά κριτήρια πορεύεται η επιχείρηση.
Για τις επενδύσεις που σήμερα εκεί υλοποιούνται η και προγραμματίζονται, καθώς και μια εκτίμηση για τις προοπτικές βιωσιμότητας αυτής.
Θα ήθελα κλείνοντας να δώσω και μια ερμηνεία για την όποια καχυποψία και τις αντιρρήσεις πολλών αναφορικά με τον υπό ίδρυση αναπτυξιακό οργανισμό της περιφέρειας.
Δεν ξέρω το κατά πόσο έχει συνεκτιμηθεί η εμπειρία από την Ευρυτανία ΑΕ ή και άλλες αναπτυξιακές, αλλά αν κάποιος καεί από την κουρκούτη φυσά και το γιαούρτι.
