Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021

Φταίει η πατριαρχία...


Γράφει η Βάνα Φρυγανιώτη.
Αρχιτέκτονας
Μέλος της παράταξης

Έγιναν χιονοστιβάδα οι καταγγελίες για βιασμούς, εκβιασμούς και γενικότερη κατάχρηση εξουσίας.

Οι πληροφορίες έχουν σοκάρει την κοινωνία, κι ας υποπτευόταν, κι ας ήξερε.
Προσοχή, θα ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο να μπουν στο ίδιο τσουβάλι τα εγκλήματα βίας, ψυχολογικής και σωματικής, με τις κακές
συμπεριφορές, όπως αυταρχισμός, σκληρό φλερτ κλπ. (κι ας είναι όλα μη αποδεκτά).
Η ανάγκη τώρα είναι, εκτός από την υπεράσπιση των θυμάτων και η υπεράσπιση των χώρων που πλήττονται.
Αθλητισμός και Πολιτισμός.
Χώροι βασικοί για την ψυχική και σωματική υγεία των κοινωνιών.
Χώροι που έχουν πληγεί σκληρά από την πανδημία και την διαχείριση της και τώρα αμαυρώνονται καθολικά, από τις συμπεριφορές πολλών.
Όμως στους χώρους αυτούς βρίσκονται και άνθρωποι υπέροχοι και μεγάλοι, σημαντικοί και απαραίτητοι, που τους αξίζουν τιμές και όχι απαξίωση.
Οφείλουμε να ξεχωρίσουμε τα κάρβουνα από τα διαμάντια.
Κι ας μάθουμε τι φταίει για όλα αυτά και για τα ακόμα περισσότερα που δε θα βγουν ποτέ στο φως. Ας βρούμε τί φταίει για να μπορέσουμε να το διορθώσουμε.
Τα θύματα σε όλους τους χώρους, είναι χιλιάδες.
Φταίει η πατριαρχία...
Φταίει που το κριτήριο του ισχυρού καθορίστηκε και παρέμεινε για αιώνες, η σωματική υπέροχη, η μυϊκή δύναμη και στην πορεία η οικονομική, δηλαδή....η επιβολή.
Τα κριτήρια που ήταν ουσιαστικά, όπως της εντιμότητας, της οξυδέρκειας, των ικανοτήτων, τα έθαψε βαθιά το σύστημα των "δυνατών".
Και οι κοινωνίες βουλιάζουν.
Φταίει η πατριαρχία, ηλίθιε...
Αυτή που δίνει το δικαίωμα στον ισχυρό να γίνεται σκληρός άρχοντας, να επιβάλλεται γιατί μπορεί, να διαχειρίζεται την εξουσία σαν θεός-δαίμονας και όχι σαν υπηρέτης όσων θα έπρεπε να εξυπηρετεί, να εκπαιδεύει, να στηρίζει...
Κορίτσια, αγόρια, γυναίκες και άντρες, όλοι σε στιγμές αδυναμίας, είναι υποψήφια θύματα των "ισχυρών" δασκάλων, προπονητών, εργοδοτών, πολιτικών, ακόμα και στενών μελών της οικογένειας.
Έχει και η πατριαρχία πατέρα, αφέντη.
Καπιταλισμό τον λένε...
Ο καπιταλισμός και τα πρόστυχα τέκνα, δουλάκια του, όπως η εκμετάλλευση,
η ανισότητα, η εξαρτώμενη δικαιοσύνη,
η καθοδηγούμενη ενημέρωση και τόσα άλλα.
Πρέπει να πολεμήσουμε την πατριαρχία μέσω όλων των κοινωνικών μας ρόλων, κυρίως αυτόν του γονιού.
Όσο για τον σκληρό καπιταλισμό...ας μάθουμε να ψηφίσουμε υπέρ των κοινωνικών συμφερόντων
Επιστροφή στην Κορυφή