Ήμασταν εκεί.
Δίπλα τους, μέχρι να κλείσουν και οι τελευταίες πληγές, μέχρι να ξαναπάρουν πίσω τις ζωές τους.
Ένα μαζικό, ενωτικό συλλαλητήριο, δίπλα στο καμένο δάσος, στα καμένα σπίτια, στα καμένα όνειρα των κατοίκων.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή οφείλουμε να τους θυμίζουμε το αυτονόητο καθήκον και χρέος τους.
Ελπίζω αυτή τη φορά να άκουσαν τη φωνή μας.
